1 Metre Uzaktan Muayene

Köşe Yazıları / Melih Can Kalender

Geçen gün yakın bir akrabamı rahatsızlığından dolayı Emirdağ Devlet Hastanesi Acil Servisine götürdüm. Saat 18.00 civarı hastanedeydik. Hastamızı muayene etmesi için doktorun gelmesiyle beklentilerimizin karşılığını alamadık. Beklentilerimiz ne miydi? Her hastanın doktordan yapmasını beklediğimiz MUAYENEDEN başka bir şey değildi. Nöbetçi doktor yaklaşık olarak bir metre(!) uzaktan ne olduğunu sorduktan sonra müşahede altına alınmasını Acil Serviste olan iki sağlık görevlisinin birinden istedi.Ne bir tahlil ne de bir dokunuş… O sırada ne olduysa ortada birden ne doktor ne de hemşire kaldı. Sağlık memuru olan bey gelenlerin peşinden koşturuyordu. Kimisi hemşireyi bekliyordu kimisi de acil servis diye geldiği servisin başında sıraya giriyordu. Sebep mi ???(Hep beraber yemektelermiş.) Müşahede altında olan ilköğretim öğrencisi bir gencin serumunun akmadığını gördük ve annesi rica etti, hemşireyi bulmaya gittim. Tam bir hemşire buldum durumu anlatmaya kalmadan söyleyeceklerimi dinlemeden cevabını verdi. -”Ben ***** bölümü hemşiresiyim. Kusura bakmayın, yanlış anlamayın ama ben bakamam.” … diyerek hastanenin kantinine gitti. Hemşire hanım bir serumu düzeltmek bu kadar zor mu? Devlet sana kantinde çay iç diye mi maaş veriyor. Birisi yoksa yerine bakma yok mu sizde? Oradaki hasta hadi acil bir durum olsaydı… Bu yazıyı neden mi yazdım? Şimdi okuyanlar banane bunlardan dermiş gibi olduğunu hissediyorum. Burada Doktorun, hemşirenin görevlerinden bahsedecek değilim. Ancak burada insanların hasta olduklarında hangi durumlarda ne ile karşılaştıklarını, hastanede görevlilerin karşılarındakileri aşağılarmış gibi müdahale etmeleri her insana olduğu gibi bana da dokundu bu yüzden. Biz ne dersek diyelim onlar yine bildiğini okuyacak değil mi? Yetkililerin halkın sesini duyması dileğimle….