Dipsiz Dava

Köşe Yazıları / Obalardan Odalara

Adamla karısı merkepleriylepazara gitmektedir. Bir su başında durduklarında yaşlı birine rastlarlar. Selamverip otururlar. Adamın da şehre pazara gelmek istediğini öğrenirler. Adamıngözlerinin görmediğini anladığında kocası karısına işaret ederek ayrılmakisterler. Kadın ‘kör adama da yardımetmeleri gerektiğini, pazara kadar götüreceklerini’ söyler. Kör sevinir.Adam işaretlerle bunu yapmak istemediğini söylese de karısını ikna edemez.Adamı eşeğe bindirip kendileri yaya oldukları halde pazara gelirler.
Adam, pazara geldiklerinieşekten inmesini gerektiğini söylemesiyle birlikte bir vılilim kopar. Kör adam, "eşeğin kendisinin olduğunu, zorlaelinden almak istediklerini" söyler. Kalabalık körü korur. Kavgabüyür. Zaptiyeler yetişir. İş mahkemeye intikal eder. Kadı’nın huzurunaçıkarlar.Kör adam, “Eşeğin kendine ait olduğunu üstelik bu adamın kendi karısını daayardarak eşeğin ve hanımın elinden alınmak istediğini” kadıya söyler. “Kadı’nın adaletine sığındığını”belirtir. Kadı duruma pek inanmamıştır ama şahitler de o yönde ifade verir.Kadı,üçünün de ayrı odalarakapatılmasını emreder. Gardiyanlar da kapıları dinlemekle görevlendirir.Hücrelerde kadın:“N'olurdu da kocamın sözünü dinleseydim de şu işlerbaşıma gelmeseydi.” Koca:“Bi daha karı lafına bakarsam tüh bana. Eğer şuradanbi çıkarsam len karı! Edeceğimi bilirsin.” Kör:“Tuttuk bir dipsiz davanın ucundan. Ya karıbizim,olur ya eşek.” dermiş. Durumuanlayan kadı karı ve kocayı serbest bırakırken adama: “Karıyla çıkma yola / Başına açılı türlü bela” der.