Ay Gadın Oğlum

Köşe Yazıları / Melih Can Kalender

• 11.11.2006 14:55
• Yorumlar

Hani dedelerimizin anlattığı hikâyeler vardır ya işte onlardan birini geçenlerde bir büyüğümden dinledim. Geçmişte güzel şeyler yaşanmış memleketimizde. Bu bana anlatılanları üniversitedeki Halk Edebiyatı dersinde de anlattım. Hocam Prof. Dr. Ali Berat ALPTEKİN ve arkadaşlarımın da hoşuna gitti. Bunu sizlerle paylaşmak istiyorum. Emirdağ ve çevresinin ormanlarla kaplı olduğu zamanlarda Ormancıların etkin olduğu , ormandan bir çöp dahi alınsa ormancının tutuklamasına mahruz kalındığı yıllardır. Emirdağ’a genç bir kaymakam gelir. Kendine ilk iş olarak bütün köyleri gezerek orada bulunan sorunları incelemeyle işe başlar. Bu köylerden ilk olarak Gömü’yü seçer. Emirdağ’dan Gömü’ye haber ulaştırırlar.“Kaymakam geliyor. Hazırlıklarınızı yapın.” derler. Emirdağ Kaymakamı ve yanındakiler ormanlarla kaplı olan Gömü’ye ulaşırlar. Köy meydanında kazanlar kuruluştur. Ee sonuçta Devlet köye geliyor. Bu arada köy halkı hazırladıklarını misafirlerine sunmuşlar. Yemekler yenildikten sonra Emirdağ Kaymakamı yanına köy muhtarı, ormancıyı ve köy heyetini aldıktan sonra köy halkının sorunlarıyla ilgilenmeye koyulur. Sıra Emine Teyzeme gelir.Emirdağ Kaymakamı;- Merhaba teyze nasılsın ?Emine Teyze ;-Eyiyim yavrım… Sen nassın ?Emirdağ Kaymakamı ;-Köyde hayat nasıl? Var mı bir sıkıntı ?Emine Teyze-Yok gadın oğlum. Sağol.Emine Teyze kendiyle böyle ilgilenen kaymakama dayanamaz ve -Ay gadın oğlum ıcık daha okuyaydın da Ormancı olaydın. O ne öyle gaymakamlık… der.İşte o ormanlarla kaplı olan yıllarda ormancıların halk üzerindeki bıraktığı etkiyi Emine Teyzem ne kadar da güzel değinmiş değil mi? Saygı ve sevgiyle kalın. Yüreğinizden umut , sevgi , huzur ve mutluluk eksik olmasın…Not:Fotoğraf o yılların Emirdağlı kadınını temsil etmesi amacıyla koyulmuştur...

Paylaş

• Tweet

• Güncelleme: 11.11.2006 15:07
• Okunma: 4885