Çikolatayla Avutulan Çocuklar

Köşe Yazıları / Melih Can Kalender

• 06.02.2008 23:52
• Yorumlar

Geçen ki yazımda Avrupa’ya işçi olarak giden babalardan bahsettim. Çeşitli özelliklerdeki babalarımızı sınıflandırdık. Ardına bizim çocuklarımız neler hisseder bunu yazacağımı söylemiştim. Evet bugünkü yazımın konusu gurbetçilerin memleketteki parçaları çocukları. Arkalarında bıraktıklarına genelde hep aynı şeyleri söylemişlerdir. “Güzel günler göreceğiz…” Evet güzel günler göreceklerdir ama tam da babalarına ihtiyaç duyduklarında yanlarındaki karlı dağın gölgesi bile onlara yetecekken birden kendini çıplak bir ovada küçük bir fidan gibi buluverirler.Bu küçük fidan nice rüzgârlar, nice fırtınalar, yağmurlar, karlar görecektir ama hep bir umutla güzel günlere ulaşabilmek için birbirlerine söz vermişlerdir. Yıkılmamalıdır, sözleri vardır. Gurbetten gelen bir telefon o fidanın dallarının yeşermesine sebep olur. “Kara gün kararıp kalmaz” sözünün arkasında hep onlar vardır. Kaçak çalışmaya başlayan babalar evlatlarına memleketine gidenlerle bir şeyler göndermek ister. Emeğini elinden alan o acımasız kadınlardan gizlice biriktirdikleri avro(euro)larla çocuğunu mutlu etmek ister. Bu mutluluk bazen ucuzluktan alınmış giyim eşyası ya da ayakkabılardır, bazen de o meşhur Belçika çikolatalarıdır. Çocuklarına telefonda size hediye gönderiyorum sözünü büyüten fidanlar gelecek hediyeyi beklerler. Kimi kendisine gelecek hediyeyi dört gözle beklerken kimisi de geleceklerin neler olduğunu tahmin ediyordur. Alın teriyle çalışılmış ve birilerinden gizlenmiş paralarla alınmış olan çam sakızı çoban armağanı bir pakettir. Hediyeyi getiren babalarının arkadaşıdır. Niyeyse hiç de kötü olmaz babalar. Hep iyilerdir, hep çocuklarını çok özlemiştir. Selamlarını ve hediye paketini bırakan babanın arkadaşları gittikten sonra paketin başına toplanan çocuklar üzerinde isimleri yazan poşetleri açarlar. Açtıkları poşetler onların baba özlemlerini avutmaları için gönderilenlerden başka bir şey değildir. Bizim çocuklarımız baba özlemini çikolatalarla avutulmaya çalışılıyordur. Avutulmamak elde değildir. Yapılacak tek şey var: Sabır…Saygılarımla…

Paylaş

• Tweet

• Okunma: 5285