Pazar Kahvesi

Köşe Yazıları / Kurşun Kalem

Pazar Kahvesi

Her içilen ve ya içtiğiniz kahve aynı tadı vermez... Nerede içiyorsan, kiminle içiyorsan ona göre değişir. Sonbahar yaprakları dökülürken içilen kahve hüzünlüdür. En sevdiğin dostun ağlarken içilen ise kederlidir. Kahvenin telvesine yüreğinin acısı karışır birden. Bir hafta sonu annenin "Hadi bir kahve yap içelim" demesi huzurludur. Köpükleri annenin göz bebeklerine yansır. Dudaklarında bir gülümseme peydah olur. Bir gecenin ardından zil zurna sarhoş birinin içtiği kahve düşülen kuyudan çıkma telaşıdır. Bir ipe tutunup çıkmak istersin, çıktığın an uyuya kalırsın...O da ferahlıktır. Dostlar ile içilen kahve ise neşedir. Kahkahalar üzerinde yüzer köpüklerin. Tek başına bahçede içtiğin kahve yalnızlıktır ... Acıdır tadı gariptir keyfi. Baban için yaptığın kahve sevgi doludur, babacandır az şekerli tarafından. Kahve gibi görünmez insana sıcaktır, tüten dumanı büyüler insanı. Beklediğin biri sana uzatırsa kahveyi içini ısıtır birden. Yorgun olduğunu hissettiğin anda hafifletir seni. Kendine getirir kendini unutturur günün yorgunluğunu. Kahve aynı kahvedir aslında; köpüğü ile, dumanı ile az şekerli ve ya sade şekilde ama içilen kahveler ruhun süzgecinden geçerler her tadı ile. Saygılar

  • Okunma: 3946

Yorumlar (0)Yorum Yap